Advocatus Diaboli

Σάββατο, Δεκεμβρίου 08, 2007

Παρασκήνιο από μια παρουσίαση

Τερηδόνα κοντέψαμε να πάθουμε από τα γλειψιματικά που ακούστηκαν χθες βράδυ στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο για τους χορηγούς της έκδοσης τόμου με θέμα το ΕΑΜ. Ευχαριστούμε ω εταιρεία και ω κορυφή της εταιρείας και ξανά- μανά ευχαριστούμε και μια από τα ίδια και πάλι, τρελαθήκαμε στο λιβάνισμα.
Οχι ότι δεν ήταν ωραίο το βιβλίο που παρουσιαζόταν, και το οποίο είναι αφιερωμένο στις ομορφιές του Μουσείου, το οποίο είναι μεν το μεγαλύτερο και ωραιότερο του είδους του, αλλά κανείς δεν κάνει καμιά προσπάθεια να το αλλάξει.
Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις, σύμφωνοι, όμως το μουσείο δεν κερδίζει- τουλάχιστον στα εισιτήρια. Κάπου διακόσιες πενήντα χιλιάδες επισκέπτες το εξάμηνο έχει- σιγά τα ωά, δηλαδή, όταν Κνωσός, Ακρόπολη χτυπάνε ανά χρόνο το εκατομμύριο άνετα, Δελφοί και Μυκήνες φτάνουν περί τις 600 χιλιάδες και ακόμα και η Βεργίνα, που βρίσκεται εκτός διαδρομών τουριστικών πρακτορείων, τις 350 χιλιάδες τις φτάνει. Εν πάση περιπτώσει.
Πίσω λοιπόν στη χθεσινή εκδήλωση του Ιδρύματος Λάτση και της Γιούρομπανκ, που είχε ένα touch τους παντού. Πού παντού; Στην είσοδο, όπου δεν είχαν τοποθετηθεί οι φύλακες του μουσείου αλλά οι σεκιούριτι των χορηγών, μήπως και παρεισφρύσει κανένας κοινός θνητός χωρίς πρόσκληση (Παρασκευή βράδυ άλλη σκασίλα δεν είχαν οι κοινοί θνητοί, στο ΕΑΜ θα έτρεχαν). Στο ταμπλό που είχε στηθεί πίσω από τους ομιλητές, όπου οι λογότυποι του ιδρύματος και της τράπεζας είχαν αποτυπωθεί ευδιάκριτα. Και, τέλος, στον μπουφέ που είχε κάτι από εφοπλιστική διατροφή, ήτοι γαρίδες, σολωμό και τα τοιαύτα.
Είπα ταμπλό και θυμήθηκα το καλύτερο: το εξώφυλλο του τόμου κοσμεί το κεφαλάκι του Εφήβου του Μαραθώνα. Πίσω από το βήμα όπου μίλησε ο Μιχάλης Λιάπης ήταν ναααα μια φωτογραφία του εφήβου, τον οποίο «συναγωνιζόταν» η κεφάλα του υπουργού επαξίως (λέμε και καμιά βλακεία να περάσει η ώρα). Αυτό μου θύμησε γενικό γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού (όχι τον τωρινό) που πόζαρε με άνεση μπροστά από τον Ερμή του Πραξιτέλη, μετά από απαίτηση των φωτογράφων (που τον δούλευαν) και των υπαλλήλων του μουσείου (που τον έγλειφαν) να τον φωτογραφήσουν με το άγαλμα!
Για να πούμε και τίποτα από ουσία, την παράσταση έκλεψε η είδηση ότι το ΕΑΜ θα επεκταθεί, επιτέλους, εν υπογείω. Οσο όμως και αν ψάξαμε, ουδείς βρήκε από πού θα αντληθούν κονδύλια. Τέταρτο Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης είπε, έμπλεως ελπίδων, ο διευθυντής του Νίκος Καλτσάς. Αμ δεν το βλέπω, κυρ διευθυντά μου. Η Αττική δεν έχει ΚΠΣ. Για να δω, από πού θα τα βγάλει τα ποσά, αφού ούτε και ο πολιτισμός έχει. Από το μανίκι; Κομματάκι δύσκολο.
Και πάμε παρακάτω: άντε και τα έβγαλε. Τι θα τα κάνουν; Θα κάνουν, λέει, αίθουσες περιοδικών εκθέσεων και αμφιθέατρο και αίθουσες εκπαιδευτικών προγραμμάτων και βοηθητικούς χώρους. Φέγγε (!) ψηλά και αγνάντευε. Το Μουσείο χρειάζεται επανέκθεση, διότι μπορεί πριν από τρία χρόνια να έγινε ένα συμμαζεματάκι που το βάφτισαν επανέκθεση, αλλά η έκθεση έχει τα χάλια της: βαρετή, παρωχημένη, παρατακτική, συντηρητική, ανέμπνευστη, χωρίς καμιά φαντασία, χάρη, πρωτοτυπία. Κυρίως: χωρίς να παίρνει υπόψιν τα νέα μουσειολογικά δεδομένα παγκοσμίως. Που ζητάνε φρεσκάδα, εξυπνάδα, τόλμη, τόλμη, τόλμη. Κάτι σαν το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού Θεσσαλονίκης και το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο της Αθήνας, δηλαδή. Πώς τα έχουν καταφέρει βυζαντινοί άνθρωποι να κάνουν κάτι τόσο ελκυστικό και δεν μπορούν οι προϊστορικοί- κλασικοί, που κατέστρεψαν και το ΕΑΜ και το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, μυστήριον μέγα και παράδοξον!
Ας κλείσω με μια καλή κουβέντα και για ένα άλλο θέμα. Το χρυσό στεφάνι που πήραμε από το Γκετύ πήγε αμέσως στη Θεσσαλονίκη, και ας ήταν από την Αμφίπολη. Η στήλη από τη Βοιωτία όμως, ακόμα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο παραμένει. Βλέπετε, ούτε από χρυσάφι είναι, ούτε ενδιαφέρεται κανείς πολιτικός (βλέπε γενικός) και καμιά αρχαιολόγος (βλέπε διευθύντρια του Αρχαιολογικού Θεσσαλονίκης) να το πάρει για λόγους αίγλης. Και μη χειρότερα!
Το καλύτερο σας το έχω φυλάξει, βέβαια, για το τέλος. Το βιβλίο δεν πωλείται. Το δίνει ο Λάτσης δώρο στους πελάτες του- όχι σε όποιους κι όποιους, φυσικά. Οι ενδιαφερόμενοι το πολύ- πολύ να το κοιτάξετε από το Διαδίκτυο, όταν κυκλοφορήσει. Προς το παρόν, εκεί παρουσιάζονται οι προηγούμενοι τόμοι για μουσεία που εκδόθηκαν από τους ίδιους χορηγούς για τους ίδιους λόγους. Μια χαρά!!!!

7 Comments:

  • ΕΑΜ και εαμ, ο Αρης έλειπε.
    Τι να σου πώ, μέχρι να καταλάβω ποιο ΕΑΜ ενοείς είδα και έπαθα.
    Αυτά τα βιβλία των χορηγών είναι πολύ ωραία, αλλά δεν τα βρίσκεις παρά σε ιδιωτικές βιβλιοθήκες.
    καλό WE

    By Blogger ange-ta, at 12:20 μ.μ.  

  • EAM EAM EAM φωνή λαού, λέμε! Κι εγώ μέχρι να ξεσυνηθίσω και να μάθω ότι ΕΑΜ λέμε πλέον το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, είδα κι έπαθα. Καλημέρα

    By Blogger advocatus diaboli, at 9:21 π.μ.  

  • Καλημέρα,
    ΕΑΜ με ΕΑΜ έχει διαφορά.
    Τώρα βέβαια, θα μου πείτε, να μην έχουμε σπονσόρους;
    Την Eurobank;
    Άντε, μην μας δώσουν το βιβλίο.......να το δεχθώ, τουλάχιστον, μπορούν να αφήσουν το ΕΑΜ (το αρχαίο) στα χέρια των ειδικών;

    By Blogger Βάσσια, at 1:12 μ.μ.  

  • Εδώ ο κόσμος καίγεται και ο Καλτσάς χτενίζεται! Το ΕΑΜ έχει ανάγκη μια ολική επανέκθεση, όχι το φρεασκάρισμα της έκθεσης του '50. Πιστεύω όμως οτι το Αρχαιολογικό Θεσσαλονίκης, παρά την ατυχή στέγη στο αίθριο βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο.

    By Blogger Lucretius, at 11:46 μ.μ.  

  • Τεράστια διαφορά, Vassia μου. Τεράστια. Να το αφήσουν στα χέρια των ειδικών, αλλά κι αυτοί είναι τόσο μαγκωμένοι (για να μη πω τίποτα άλλο) που δεν κάνουν και πολλά.
    Βεβαίως χρειάζεται επανέκθεση Lucretius. Από την αρχή ως το τέλος. Αλλά για το Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης δεν θα συμφωνήσω. Χάλια των χαλίων σου λέω. Πάει η Σίνδος, καταστράφηκε, πάνε τα γλυπτά, τα πήξανε, τα πνίξανε, δεν βλέπονται. Αντίθετα, το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, λάμπει. Δυστυχώς, με πολύ λιγοστούς επισκέπτες...

    By Blogger advocatus diaboli, at 9:19 π.μ.  

  • Η αλήθεια είναι ότι κι εμένα το Αρχαιολογικό Θεσσαλονίκης μου έκανε καλή εντύπωση. Αλλά με το Βυζ. Πολιτισμού βέβαια δεν συγκρίνεται (που έχει και σούπερ καφέ!).
    Πάντως όλα είναι καλύτερα από το ΕΑΜ που είναι γιά γιαούρτια και η επανέκθεση η ίδια κυρίως αυτοί που εργάστηκαν σ'αυτήν και μάλιστα είναι και περήφανοι (!!) Προσωπικά τη βρίσκω χειρότερη από ό,τι ήταν δεδομένου ότι (τουλάχιστον στην προϊστορική συλλογή που είμαι σε θέση να κρίνω καλύτερα) οι λεζάντες είναι το βασίλειο του σουρεαλισμού...! Άλλα αντ'άλλα της Παρασκευής το γάλα.

    Λυπάμαι ειλικρινά για την έκδοση του βιβλίου που δεν θα έρθει στα χέρια μου παρά ίσως σε μιά βιβλιοθήκη. Με κάνει και αισθάνομαι φτωχή συγγενής. Μάλλον ακριβώς επειδή είμαι. Και φτωχή και συγγενής.

    By Blogger Ιφιμέδεια, at 11:18 μ.μ.  

  • Πράγματι, Ιφιμέδεια, η επανέκθεση είναι τραγική. Και πράγματι, είναι εκνευριστικό το ότι ο χορηγός έχει το ελεύθερο να μη διαθέτει το έργο στο εμπόριο, έστω και ως μικρή, χρηστική έκδοση. Νεοπλουτισμός του χειρίστου είδους. Αλλά τι να πει κανείς και για μερικούς εκ των συγγραφέων προηγούμενων ετών που το παίζουν και αριστεροί...

    By Blogger advocatus diaboli, at 5:29 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<


myspace graphics

myspace graphics