Δεν υπάρχουν Ελγίνεια μάρμαρα
«Υπάρχουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα. ΄Οπως
Υπάρχει ο Δαβίδ του Michael Angelo
Yπάρχει η Αφροδίτη του Da Vinci
Υπάρχει ο Ερμής του Πραξιτέλη
Υπάρχουν οι Ψαράδες στη θάλασσα του Turner
Υπάρχει η Capella Sixtina
Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα».
Η Μελίνα Μερκούρη μιλά στην Oxford Union, στην Αγγλία, για ένα θέμα φλέγον, τόσο ελληνικό όσο και βρετανικό. Μιλά, όπως πάντα, με την καρδιά και με το μυαλό της. Μιλά με πάθος και συγκίνηση. Είναι μία από τις πρώτες ομιλίες της για την επιστροφή των παρθενώνειων γλυπτών στην Ελλάδα. Δεν έχει άλλωστε περάσει πολύς καιρός από τότε που το έθεσε στη διάσκεψη υπουργών Πολιτισμού της ΟΥΝΕΣΚΟ, στο Μεξικό, το καλοκαίρι του 1982. Αφηγείται παραστατικά:
«Βρισκόμαστε στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο Ναπολέων σκέφτεται να αποπειραθεί να εισβάλει στην Αγγλία. Αποφασίζει να μην το πράξει. Αντί αυτού εισβάλει στην Αιγυπτο αποσπώντας την από την τουρκική κυριαρχία, γεγονός που δυσαρεστεί πολύ τους Τούρκους. Διακόπτουν τις διπλωματικές σχέσεις με τη Γαλλία και κηρύσσουν πόλεμο. Η Βρετανία βρίσκει ότι αυτή είναι μια πρώτης τάξεως στιγμή να διορίσει πρεσβευτή στην Τουρκία.
Τα καθήκοντα αναλαμβάνει ο Λόρδος Elgin. Μόλις έχει παντρευτεί την όμορφη Mary Nisbett και τελειώνει το ωραίο εξοχικό του. Ο αρχιτέκτονάς του, του μιλάει για τα θαύματα της ελληνικής αρχιτεκτονικής και γλυπτικής και του λέει πως θα ήταν μια θαυμάσια ιδέα να κάνει αντίγραφα από τα πραγματικά έργα στην Αθήνα. "Θαυμάσιο πράγματι" λέει ο Elgin. Αρχίζει να συγκροτεί μια ομάδα ανθρώπων που θα μπορούσαν να κάνουν αρχιτεκτονικά σχέδια με επικεφαλής έναν ικανό ζωγράφο που δεν ήταν άλλος από τον ιταλό Giovanni Lusieri.
Εφημέριος της ομάδας του Elgin ήταν ο Αιδεσιμώτατος Philip Hunt. Δεν θα μιλήσω με πολύ σεβασμό γι΄αυτόν. Αν είχα να εξαιρέσω του Λόρδο Elgin ο αρχιαπατεώνας στην υπόθεση όπως τη βλέπω ήταν ο Αιδεσιμώτατος Hunt, αλλά γι΄αυτόν θα μιλήσω αργότερα. Οι Elgins γίνονται δεκτοί στην Κων/πολη με μεγαλοπρέπεια. Ανταλλάσονται πλούσια δώρα. Οι άνεμοι του πολέμου είναι ευνοϊκοί για τους Βρετανούς και ο Σουλτάνος είναι ικανοποιημένος. Ας στραφούμε τώρα στην Ελλάδα. Την Ελλάδα εκείνη που για 400 τόσα χρόνια βρίσκεται κάτω
από τον Οθωμανικό ζυγό.»Όπως εξήγησα και στον Κώστα το θέμα είναι τεράστιο. Θα χρειαστεί να επανέλθω και μάλιστα όχι μια φορά.
posted by advocatus diaboli at
7:12 μ.μ.
12 Comments:
"Υπάρχουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα. Δεν υπάρχουν Ελγίνεια Μάρμαρα"
Ελγίνεια είναι τα κλεμμένα από τα μάρμαρα του Παρθενώνα... ΟΚ, να λέμε "κλεμμένα μάρμαρα" αλλά δεν φαίνεται ποιος τα έκλεψε :-(
By
Stelios Frang, at 10:22 μ.μ.
Ούτε και λέγοντάς τα ελγίνεια φαίνεται ποιος τα έκλεψε. Αντίθετα, είναι σαν να ανήκαν νομίμως στον Ελγιν. Εδώ και χρόνια, η τακτική μας είναι να τα λέμε Μάρμαρα του Παρθενώνα ή Παρθενώνεια γλυπτά (το δεύτερο πιο δόκιμο). Εχουμε αναγκάσει μέχρι και το Βρετανικό Μουσείο να τα αποκαλεί έτσι. Παλιότερα, τα λέγαμε (μεταξύ μας μόνο) μελίνεια!
By
advocatus diaboli, at 9:29 π.μ.
Έχεις δίκιο. Η ονομασία παραπέμπει από μόνη της. Και καλά που τώρα εμείς ξέρουμε. Ποιος μας λέει ότι 3 γενιές μετά θα ξέρουν και εκείνοι?
By
Debby, at 1:32 μ.μ.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
By
Ανώνυμος, at 7:17 μ.μ.
Ανταποδίδω ευχαριστίες και περιμένω το κυρίως ποστ που ξέρω ότι θα είναι εις βάθος. Κατά καιρούς, ΚΑΙ Μελίνας ζώσης, το θέμα των Μαρμάρων τού Παρθενώνα χρησιμοποιήθηκε γιά εσωτερική κατανάλωση KAI από τα δύο μεγάλα κόματα, πράγμα που με έκανε κάθε φορά να τα "παίρνω στο κρανίο" ...;-)
7:17 PM
By
Ανώνυμος, at 7:20 μ.μ.
Εχει τόση σημασία πώς τα λέμε για λόγους συνεννόησης? μήπως σημαντικότερο είναι το τι εννοούμε με το θέμα?
Για το οποίο βέβαια θα μου επιτρέψετε να θεωρώ ότι είναι περισσότερο σύνθετο από όσο φαίνεται και από όσα λέει το συναίσθημα.
By
Eleni63, at 1:51 μ.μ.
Ντέμπυ, Κώστα, Ελένη, θα συνεχίσω. Περιμένω όμως και τις δικές σας απόψεις.
By
advocatus diaboli, at 2:48 μ.μ.
Επειδή ήμουν σε αυτή την ομιλία της Μελίνας και επειδή με γέμισες από τη θύμηση και της φωνής της και των ματιών των ακροατών, δυσκολεύτηκα να διαβάσω τη συνέχεια!!!
Και ένα 'ανέκδοτο', μεγάλος Αμερικάνος δημοσιογράφος όταν ήρθε στην Αθήνα για τούς Ολυμπιακούς έγραψε με πολύ σοβαρό ύφος σε ανταπόκριση του σε έγκυρη εφημερίδα ότι τον εντυπωσίασε η 'μίμηση' του Παρθενώνα, αφού ο πραγματικός βρίσκεται στο ...Βρετανικό μουσείο!!! Με την έκφραση Ελγίνεια δεν τα ξέρει κανένας! Είναι ή the Marbles ή the Parthenon Marbles. Άρα τα ‘μάρμαρα του Παρθενώνα’ είναι σωστό.
Περιμένω τη συνέχεια αφού ...καταφέρω να διαβάσω το πρωτο μέρος!!! :)
By
ovi, at 4:06 μ.μ.
Αγαπητέ OVI, μάλιστα η Μελίνα που είχε χιούμορ ως γνωστόν) είχε ξεκινήσει με το εξής αμίμητο: «Καταρχήν επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω την OXFORD UNION που έφερε το θέμα αυτό για συζήτηση και ευχαριστώ που με προσκαλέσατε. Νομίζω ότι θα ήταν καλό αυτό το βράδυ ν΄ακουστεί μια ελληνική φωνή. Μια φωνή έστω με τη φτωχή μου προφορά. Την ακούω και μορφάζω. Θυμάμαι εκείνο που είπε κάποτε ο Brendan Behan για κάποιο εκφωνητή "Μιλάει σαν να΄χει τα Ελγίνεια Μάρμαρα στο στόμα του." »
By
advocatus diaboli, at 4:36 μ.μ.
Mακάρι να μπορουσα να σου δωσω εικονα απο αυτά τα γουρλωμενα μάτια που την παρακολουθουσαν απο τη μια να τους κάνει πλάκα και απο την άλλη να τους κατηγορεί καταπρόσωπο σαν ανιστόριτους! Ποιους; Το Union!!! Και εκανε και διάλλειμα για να αναψει τσιγάρο!!!
By
ovi, at 7:09 μ.μ.
Μελινάρα!
By
advocatus diaboli, at 8:13 μ.μ.
σαν καθαρόαιμοι έλληνες έχουμε μάθει να απαιτούμε ότι μας ανήκει και να παραβλέπουμε τις όποιες άλλες παραμέτρους.σε αυτήν την περίπτωση αναρωτηθήκατε αν είμαστε άξιοι να έχουμε αυτήν την κληρονομιά?αν μπορούμε να τη διαχειριστούμε όπως της πρέπει?κάντε μία βόλτα στα ελληνικά μουσεία και ύστερα μπορείτε έχοντας ΄γνωθεις εαυτόν' να απαιτήσετε.λυπαμαι σαν ελληνίδα που δεν μπορεί το έθνος μας να σταθεί στο ύψος της ιστορίας μας.με εκτίμηση.
By
psatha maria, at 4:38 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου
<