Ο δικηγόρος (ή ο διάβολος;) συνεντευξιάζεται

Να μην προσποιούμαι ότι δεν μου αρέσει και η δημοσιότητα! Ως γνήσια ψωνάρα, την πρώτη φορά, στο περιοδικό Stuff, εποίησα την νήσσαν, αλλά τη δεύτερη το μοιράζομαι μαζί σας. Την προηγούμενη Κυριακή, λοιπόν, στο «Εθνος», η Ελένη Γκίκα μου έκανε την τιμή να με συνεντευξιάσει. Και ιδού το κείμενό της:

Υπογράφει ως Advocatus Diaboli. Τον συναντάμε στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://advocdiab.blogspot.com. Με μότο, στίχο του Σεφέρη <Αηδόνι, αηδόνι, αηδόνι,/ τ’ είναι Θεός; τι μη Θεός; και τι το αναμεσό τους;> και φωτογραφική ταυτότητα τον Δαβίδ του Michelangelo, ο Δικηγόρος του Διαβόλου σχολιάζει με οξυδέρκεια, καυστικό χιούμορ και κριτική οξύνοια, την πολιτιστική μας πραγματικότητα. Σπεσιαλιτέ της… διεύθυνσης τα… αρχαιολογικά.
- Να πούμε πότε… γεννήθηκε ο Advocatus Diaboli και γιατί; (Ιούνιο 2006 αν δεν απατώμαι;)
Ο Δικηγόρος του Διαβόλου γεννήθηκε τον περασμένο Ιούνιο, εν μέρει λόγω ζήλειας (ποιος να διαβάσει τον reader’s digest, τον Μαύρο γάτο, τον Πάνο Ζέρβα και να μείνει ασυγκίνητος;) εν μέρει επειδή ήθελα να λέω δημόσια τον πόνο μου όταν τα «παίρνω στο κρανίο», αλλά να ακούω και την άποψη των άλλων- κάτι που επιτυγχάνεται στα σχόλια. Διότι, Δημοκρατία χωρίς διάλογο, δεν είναι, φυσικά, Δημοκρατία, και ως προς τους μονολόγους μπορείς να γράψεις αριστουργήματα, αλλά μόνο στο Θέατρο.
- «Τι έμαθαν οι αρχαίοι από το ηφαίστειο της Θήρας», «Ηδονοβλεψίας από την κλειδαρότρυπα της Ιστορίας», « Ο παλιός (homo sapiens) είναι αλλιώς», «Τα ασημικά της Κοκο- οικογένειας» είναι μόνο μερικά από τα πρόσφατα ποστ, μπορούμε να πούμε μια κάποια προτίμηση, ενδεχομένως σε αρχαιολογικά θέματα;
Υπάρχει ένας θεσμός στην Ελλάδα που είναι άπαιχτος (και επιλέγω επίτηδες τη συγκεκριμένη λέξη). Αναφέρομαι, φυσικά, στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο το οποίο (αν και τώρα βρίσκεται σε παρακμή ως προς τη ζωηρότητα των απόψεων και τις επαναστατικές διαθέσεις) θα χτύπαγε εξηντάρια στον πίνακα της AGB αν ήταν παιχνίδι ριάλιτι. Τούτου δοθέντος, η αρχαιολογία μπορεί να γίνει ακόμη και αφορμή για σάτιρα, όπως γίνεται στο μπλογκ μου.
Αλλά και ανακαλύψεις, απόψεις, θεωρίες, αν εκφέρονται από χείλη σοβαρών επιστημόνων και όχι τσαρλατάνων, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, και μαγεία. Φιλοδοξία του διαβολοδικηγόρου είναι να κάνει ακόμη και συνεντεύξεις με σπουδαίους αρχαιολόγους. Όμως τότε, θα έπρεπε να αποκαλύψει την ταυτότητά του, πράγμα μη επιθυμητό.
- Οξυδέρκεια, ιστορία, επικαιρότητα και χιούμορ κάποια από τα χαρακτηριστικά των κειμένων σας. Με ποιο σκεπτικό επιλέγετε την θεματολογία των ποστ σας; Σε ποιους αναφέρεστε;
Στον Αγνωστο Διαδικτυακό Αναγνώστη. Δεν προσπαθώ, επομένως, να βρω εκείνο που θα τον εξιτάρει, αφού θα ήταν μάταιο. Επιλέγω θέματα που θέλγουν εμένα, ελπίζοντας ότι κάτι θα πουν και σε άλλους- ευτυχώς, δεν είναι λίγοι αυτοί.
- Τα σχόλια αποτελούν μέρος του μπλογκ;
Αναμφίβολα. Τόσο τα σχόλια των επισκεπτών όσο και τα δικά μου. Μου αρέσουν τα καυστικά, τα τσουχτερά, όπως και τα έξυπνα και σφιχτογραμμένα. Ευτύχησα να έχω επισκέπτες που διαθέτουν πολλές αρετές. Μερικές φορές, μάλιστα, αυτό με δυσκολεύει στο να τους απαντήσω.
- Τα μπλογκς είναι μια νέα πραγματικότητα που υπαγόρευσε, τι;
Το σύνθημα στο οποίο μονίμως πιστεύω είναι «Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία». Θα το έλεγα αρχετυπικό, ως προς το Διαδίκτυο. Ο αγώνας για την κατάκτησή τους, ιδίως των δύο τελευταίων, υπαγόρευσε και την ύπαρξη της μπλογκόσφαιρας. Οσο θα αντιστέκεται σε εκείνους που φιλοδοξούν να την καθυποτάξουν, το κίνημα των μπλογκ θα θάλλει. Αλλιώς…