Το Θιβέτ και η Κίνα

Εχω μεγαλώσει αρκετά, για να έχω αυταπάτες. Καταλαβαίνω πως τίποτα δεν είναι αυθόρμητο και αθώο. Ωστόσο, δεν μπορώ να παραγνωρίσω τα δικαιώματα του Θιβέτ και ας σκέφτομαι ότι πίσω από τις διαμαρτυρίες όσο πλησιάζουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου βρίσκεται το ιερατείο, κάποιοι πολιτικοί και δεν ξέρω ποιοι άλλοι. Εχουν απόλυτο δίκαιο να διαμαρτύρονται και επικροτώ τις γενναίες αντιδράσεις τους κατά το «ταξίδι» της Ολυμπιακής Φλόγας στην Πεολοπόννησο.
Επικροτώ, επίσης, τους Γάλλους δημοσιογράφους που άνοιξαν το πανό με τους ολυμπιακούς κύκλους να έχουν μετατραπεί σε χειροπέδες. Διότι δεν είναι μόνο το Θιβέτ. Η Κίνα καταπατά στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα όπως αυτό του να μην εργάζονται τα παιδιά. Για να μην πω για τα δημοκρατικά δικαιώματα και μπλέξουμε σε κυκεώνα.
Επειδή όμως από την κρατική ΕΡΤ που μετέδιδε την αφή της φλόγας δεν είδαμε τις σκηνές, λέω πρώτον να τις δούμε στο BBC και δεύτερον να «βομβαρδίσουμε» την ΕΡΤ με ηλεκτρονικά μηνύματα διαμαρτυρίας.
Δεν τέλειωσα. Επειδή ο Γκόρντον Μπράουν έχει συναντήσεις με Κινέζους στο προσεχές μέλλον, αποφάσισα (όσο και αν γνωρίζω ότι οι Αγγλοι πολιτικοί δεν είναι οι πλέον προοδευτικοί) και του έστειλα ένα ηλεκτρονικό μήνυμα για να βοηθήσει ώστε να επιστρέψουν οι ξένοι δημοσιογράφοι στην πρωτεύουσα του Θιβέτ Λάσα, από την οποία έχουν εκδιωχθεί και έτσι δεν έχουμε εικόνα των ταραχών. H διεύθυνση: mail@freetibet.org
Τέλος, υπέγραψα και σε μια online καμπάνια υπέρ της ελευθερίας στο Θιβέτ: εδώ. Απευθύνεται στην κινεζική κυβέρνηση. Ε, κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Δεν μπορεί να μένουμε με σταυρωμένα χέρια.