Γυμνώνουν τον Παρθενώνα

Κανένα ενθύμιο από τα χέρια του Φειδία και των μαθητών του δεν θα αφήσουν στον Παρθενώνα. Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο χθες βράδυ (πολύ αργά και χωρίς την παρουσία του γενικού γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού) γνωμοδότησε υπέρ της αποδοχής σχετικής πρότασης που είχε κατατεθεί στην Επιτροπή Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (ΕΣΜΑ). Δηλαδή, γνωμοδότησε υπέρ του να καθαιρεθούν οι 14 μετόπες της δυτικής πλευράς αν και όταν αυτή αναστηλωθεί και να μη μείνει γλυπτός λίθος επί λίθου.
Το φοβερό είναι πως οι 14 δυτικές μετόπες, οι μόνες που θα έχουν απομείνει στο μνημείο μετά την αποξήλωση και των δύο βορείων, που θα γίνει σύντομα, δεν είναι σε ιδιαίτερα καλή κατάσταση. Όμως κάποιοι, που παίζουν τα δικά τους παιχνίδια με τα αρχαία, προσπαθούν να τις ξηλώσουν και αυτές για να μπει και άλλο υλικό στην αίθουσα του Παρθενώνα στο Νέο Μουσείο (προσοχή: σε καμία περίπτωση δεν υπονοείται ο Οργανισμός Ανεγέρσεως Νέου Μουσείου Ακροπόλεως όταν μιλάμε για παιχνίδια. Αυτός είναι αμέτοχος παντελώς).
Προς το παρόν, λοιπόν, θα καθαιρεθούν οι δύο μετόπες της βόρειας πλευράς που έχουν απομείνει στον μεγάλο ναό. Η μία μάλιστα είναι θρυλική, γιατί είναι η μόνη που δεν απολαξεύτηκε από τους χριστιανούς, οι οποίοι «είδαν» στην παράστασή της…. τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Με αυτό το όνομα, «Ευαγγελισμός» είναι γνωστή και σήμερα. Θα αναστηλωθεί επίσης ο θριγκός (το τμήμα του μνημείου επάνω από τους κίονες και τα επιστύλια) της βόρειας κιονοστοιχίας.
Η ΕΣΜΑ μέχρι τώρα έκανε διεθνή συνέδρια για ψύλλου πήδημα, αλλά ουδείς είπε ότι πρέπει να γίνει συνέδριο και γι’ αυτό το θέμα, που είναι μείζον. Όμως, ποιος ξέρει πια τι είναι μείζον στο υπουργείο Πολιτισμού; Αυτή τη στιγμή το ταμείο της Ακρόπολης είναι παντελώς άδειο και κανείς δεν ενδιαφέρεται. Το μόνο που νοιάζει τους ιθύνοντες είναι να προαναγγέλλουν κατάργηση των ειδικών λογαριασμών. Και αυτό πρέπει να γίνει, αλλά ποιος θα βρει λεφτά για τον πολιτισμό;
Ευτυχώς, από βδομάδα το ΚΑΣ αλλάζει. Αυτό που με φοβίζει, πάντως, είναι μήπως η νέα σύνθεση είναι χειρότερη από την προηγούμενη και πέσει κι άλλο κλάααααααμα για τα μνημεία. Διότι πλέον, όλα μπορεί να τα περιμένει κανείς. Όλα.